Ωδή στον εκτελεσθέντα από τους Ναζί Σπύρο Κοντούλη

Ποίημα του Θοδωρή Γεωργάκη

Υπάρχουν καιροί που τα μηνύματα σαν στέλνει ο θάνατος, τότε η μοίρα παράξενα φωτιέται… Μέσα της φουντώνει πελώριο γέννημα το νέο μας τραγούδι, σαν ξαφνικά ταχύς καρπός να ξεκινά απ’ τους Ακρίτες πάνω στη νιόχτιστη διαδρομή της Λευτεριάς, χιλιοτραγουδισμένη απ’ τις φωνές που γεννούν τα σώματα και αντρεύει αιματερά η γνησιότητα της φωτιάς…
Και να ο μεγάλος μάρτυρας αυτής της αιματοπότιστης Λευτεριάς… Λαχανιασμένος στέκεται μπροστά στις μνήμες, το μέγα ξύπνημα της νιότης του σαν σκιρτά… Αχτίδα που χτύπησε σα βέλος και με φωνή γιορταστική , στο κόκκινο χώμα ακουμπισμένος, κάτω απ’ τους αλαφιασμένους θόλους των ματιών μας τραγουδά:
<< Στην πέτρα και στο φως της προσφυγομάνας Κοκινιάς γεννήθηκα… Με τη μέθη του Λυτρωμού στα χείλη σάλεψα τα λιμνασμένα οκνά νερά, ξεχύθηκα στο ντορό του κεραυνού και πέρασα στη λάβα της Αντίστασης, κόκκινο γαρύφαλλο φορώντας στο πέτο… Ήταν της γενιάς μου η σειρά την κοινή μοίρα ν’ ακολουθήσει, που τούτο το περβολάκι της γης τάχτηκε αιώνες να υπηρετεί…
Τους κόμπους έσπασα της νύχτας και η άρπα η αντιφασιστική τραγούδι άρχισε να λουλουδίζει στον πηγαιμό της μεγάλης απόφασης: <<Aν θέλεις τη στράτα της Λευτεριάς να πάριες, μπορεί και να πεθάνεις… Εδώ είσαι η ζωή… Αχώνευτος για πάντα μέσα μου ο τάφος…>> Κι ο μαρμαρόχτιστος κρυφός μου κόσμος συγκίνηση άρχισε να στάζει, σφιχτόδετα σαν μέσα μου πίθωσε το γαίμα της Αφέντρας Ανεξαρτησίας, ιερή μανία, σ’ ότι τη ζωή μου βάραινε… Το αίμα… Η αδικία… Ο φασισμός… Οι πεινασμένοι.. Οι σφαγές…
Και σαν της ψυχής μου τα οράματα γιόμοσαν φωτιές, και οι μεγάλες προσδοκίες άρχισαν να φτερουγίζουν πέρα απ’ τον ορίζοντα των καημών μου, αγνάντια τους στήθηκα, σκαλιστής νέων επικών τραγουδιών, τραβώντας έξω απ’ τα σωθικά το φόβο… Θάφτηκα μέσα στη μοίρα της πέτρας σου γη μου κι έγινα στουρνάρι πιο σκληρός… Τον ουρανό της φαντασίας σημάδεψα και μέσα μου πάσχισα να κλείσω την μελλούμενη Λεύτερη Ελλάδα, τα μιλίγγια γιομίζοντας με τ’ αναβρυτικό τραγούδι του Ρήγα…ανδρική μόδα μπουφαν μπλουζες tshirts αθλητικά

Τούτο, το νέο μου τραγούδι πάρε Ελληνική ψυχή, τη ζωή σύρε στα μεγάλα που ξεμύτισαν μέσα απ’ την πολλή τέφρα, πρόσωπο της ίδιας μας της μοίρας, στάλα – στάλα σαν χνωτίζει τον καθρέφτη της Λευτεριάς και του θάνατου μαζί… Τους δρόμους ψάξε που τραβάει ο νικητής νους… Τους τόπους σημάδεψε στην ιστορική ανάταση της Λευτεριάς που πλημμυρούν μέσα στη θάλασσα της βαθιάς ανατριχίλας…
Με τους ξεφαντωτάδες έπειτα χόρεψε, Ελληνική ψυχή, του Θούριου τον μέγα ερωτικό, στη μνήμη όλων μας, που χώματα και αίματα πονεμένα κουβαλήσαμε στις ρίζες, το Ανατέλον Έαρ σιμώτερα να έρθει στα θέμελά σου Λευτεριά! Ένας νέος κόσμος μέσα στα σπλάχνα σου την αυγή να γοργογεννηθεί…>>

πηγή: aek-live.gr

Original article: Ωδή στον εκτελεσθέντα από τους Ναζί Σπύρο Κοντούλη.

from LIVE SPORT NEWS 24 https://ift.tt/3hFQaTa